ในบันทึกทางประวัติศาสตร์บอกไว้อย่างชัดเจนเลยว่า ขนมปลากริมไข่เต่าใช้ชื่อเต็ม ๆ ว่า ขนมขนมแชงมา หรือ ขนมแฉ่งม้า ซึ่งปรากฎอยู่ใน บทเพลงกล่อมเด็ก “โอ้ละเหโอ้ละหึก ลุกขึ้นแต่ดึกทำขนมแฉ่งม้า ผัวก็ตี เมียก็ด่า ขนมแฉ่งม้าก็คาหม้อแกง” ตั้งแต่รัชกาลที่ 4 อีกด้วย

– ขนมปลากริม หน้าตาคือขนมแป้งปั้นเป็นตัวยาว ๆ ต้มกับน้ำ จากนั้นเคี่ยวน้ำตาลปึก เติมรสชาติหวานจนมีสีน้ำตาลอ่อน ๆ รสชาติหวานและหอมน้ำอ้อย
– ขนมไข่เต่า ก็เป็นแป้งปั้นเป็นตัวกลม ๆ ต้มกับกะทิให้เนื้อข้น จากนั้นเติมเกลือให้มีรสออกเค็ม

จนกระทั่งรัชกาลที่ 5 ท่านผู้หญิงเปลี่ยน ภาสกรวงศ์ ผู้เชี่ยวชาญอาหารคาว-หวาน เพิ่งได้ทราบจากอุบาสิกาเนย ผู้นำขนมปลากริม และขนมไข่เต่ามาถวายแด่ท่านผู้หญิงเปลี่ยน ว่าขนมทั้ง 2 ชนิดนี้ ต้องกินคู่กัน เพราะขนมปลากริมมีรสชาติหวานจัด เมื่อกินกับขนมไข่เต่าที่ออกรสเค็ม ก็จะเข้ากันดี เมื่อกินคู่กัน โบราณจะเรียกว่า “ขนมแฉ่งม้า” นั่นเอง